جستجو
Close this search box.
جستجو
دسته‌ها
صحبت های خودمونی

کامی جان تولدت مبارک

سلاااام سلاااام. حال و احوال چطوره دوستان? امیدوارم که ایام عید رو با خوبی بگذرونید و کلی هم خوراکی خوش مزه نوش جان کنید و حالشو ببرید.. از یه جایی دارن بهم اشاره میکنن که دادا تقویمت یه روز جلو رفته درستش کن امروز دومه نه سوم. خوب عرضم به حضورتون، از اونجایی که فردا قرارِ کلی مهمون برام از تهران برسه شاید آنچنان فرصتی پیش نیاد که بخوام پست بنویسم. به همین دلیل با خودم گفتم حالا سوم نشد ایرادی نداره ما بعد از ظهر دوم پست تولد کامبیز عزیز رو منتشر میکنیم و به قول بانوی بزرگوار بهمنی، باشد که همه در کنار هم به رستگاری برسیم.
دسته‌ها
صحبت های خودمونی

یه پادکست عیدانه، بفرمایید داخل

سلااام و سلاام خدمت شما هم محلی های عزیز امیدوارم که حالتون خوب باشه. بعد مدت ها اومدم اما با دست پر جا داره به نوبه خودم سال نو رو بهتون تبریک بگم و بهترینا رو براتون آرزومندم و امیدوارم که سال خوبی رو برای خودتون و اطرافیان رقم بزنین. عیدی آوردم براتون از نوع پادکست صوتی و کلیپ تصویری. خب قطعا این کار کمی کاستیها و ایرادات خاص خودش رو داره که به بزرگواری خودتون ببخشید و ازتون میخوام که نظر و پیشنهاد و انتقاد دارین حتما بهم بگین تا بتونم توی کارای بعدی ایرادات رو برطرف کنم. قبل اینکه بریم سراغ لینک ها جا داره به نوبه
دسته‌ها
بازی

اینم عیدیِ من! the life in world: یه بازی, که خُدَم ساختَمِش!

سلاااااااااااام! بعد یه قرن, با دست پر اومدم! خیلی خوشحالم که بعد از دو ماه تلاش, تونستم بیجیتی رو یه کمی یاد بگیرم, و یه بازی کوچولویی بسازم: خب, من نیومدم با این عیدی و بازی کوچیکم بگم که مثلا من خیلی بی جی تی بلدم, نه اینطور نیست! دوست داشتم یه چیزی بنویسم که دور هم باشیم, شایدم بگید خودت همشو نوشتی؟ خب, همش که نه, من هرچی بلد بودم رو نوشتم, هرچیم نه که با کمک بچه ها درست کردم, هرچیم که دیگه نشد, از بازیای ُپِن سُرسی که دیگه کارش تموم شده بود, یعنی سازنده هاش نمیخواستن بسازنش جور کردم. حالا هرکی میخواد دانلود کنه, هرکی میخواد
دسته‌ها
صحبت های خودمونی

خاطرات, پراکنده گوییهایی از محبی پیشگفتار

بابا تورو سر جدتون بزارید برم شهید محبی دیگه. سامان جان, مگه شهر خودمون مدرسه هاش چشونه که میخوای بری تهران درس بخونی؟ مدرسه های اینجا پیشکش خودتون. اون از مدرسه دهم که کم مونده بود کارم رو به تیمارستان بکشونه. زشته دیگه پیش بچههای محله. خب اونجا چی داره که اینجا نداره! خیلی چیزا. اولا اونجا پایتخته. دو برابر اینجا مناسبسازی شده برا نابیناهاست. مدرسشم جای خوبیه. اونجا میتونم از همه نظر پیشرفت کنم. موسیقی, گلبال, زبان, کامپیوتر, بیشتر از اینی که هست مستقل هم میشم. تازه درسم هم صد درصد بهتر میشه. مطمئنی بری اونجا پشیمون نمیشی؟ نه نه نه مطمئنم. باشه. بسیار خب. ….. …… ……